- höc(c)ətkar
- ə. və f. höcət edən; höcət, tərs
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
höcətkar — sif. <ər. hüccət və fars. . . . kar> bax höcətçi. Höcətkar adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
höcətçi — sif. Yersiz höcət etməyi, mübahisə etməyi sevən adam; höcətkar, inadcıl, inadkar, tərs. Höcətçi adamdır. // İs. mənasında. Höcətçinin biridir, danışmağa dəyməz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti